AMAZONEPIJN

Als kind droomde ik om als amazone door het leven te gaan. Ik en dat paard beleefden de meest Disneywaardige avonturen. Als een jonge Griekse godin galoppeerde ik door bossen en over lege stranden. Zodra ik mijn ouders en zus vertelde tijdens het avondeten wat ik had beleefd met mijn paard, dan riep mijn zus vol verontwaardiging uit dat ik loog. ‘Jannekut, je liegt!’ Mijn ouders lachten dan lief naar me en moesten elke keer weer uit leggen dat Janneke niet liegt maar een rijke fantasie heeft.

Heel voorzichtig vroeg ik dan aan mijn moeder of ik paardrijles mocht krijgen en misschien wel een eigen paard. Waarop mijn moeder me dan knuffelde en in mijn oor fluisterde dat papa en mama dat niet konden betalen. Ze zei; ‘blijf dromen lieverd, op een dag koop jij je eigen paard en beleven jullie samen de avonturen waar je nu zo over ligt te mijmeren.’

En nu is het zover. Ik ben gestart met mijn eerste paardrijlessen. En eerlijk, dat hele romantische Pocahontas verhaal was een grote illusie. Ik voel mijn lichaam als een zak aardappels alle kanten op stuiteren en na een paar uur kan ik nog amper lopen. Zadelpijn, ik had mijn heilig onderstel helemaal stuk gereden ondanks de fietsbroek inclusief zeem. Na enig onderzoek binnen de manege bleek wondrijden een veel voorkomend maar onbesproken fenomeen bij de dames. Er wordt zo weinig over gesproken dat veel amazones gewoon blijven doorrijden, wat een pijn!

Je voelt m al aankomen, dit is het moment waarop ik mijn zachte slips van bamboe fleece ga promoten. Na een kleine research kom ik tot de volgende adviezen.

Stap 1: draag een rijbroek zonder middennaad, dat doet wonderen.

Stap 2: draag ondergoed van bamboe of katoen met een extra zacht kruis en zorg dat de maat goed passend zit. Te grote maat geeft weer wrijving.

Stap 3: zorg voor een goed zadel en denk aan de juiste zitmaat.

Inmiddels zijn mijn mede amazones blije rijders en dragers van mijn Pavone slips. Ik ben nog herstellende van mijn schaambeen ongemakken en begonnen met de juiste zitlessen. Ik durf mezelf nog geen amazone te noemen echter dat paard en ik komen er wel. Net zoals mijn Disneyheldinnen Pocahontas, Ariël, Belle en Assepoester. Zij leefden namelijk nog lang en gelukkig.